In zijn boek De Man In De Rode Mantel vraagt schrijver Julian Barnes zich af of we sterven zoals we geleefd hebben. Hij beschrijft vervolgens het uitbundige leven van Oscar Wilde en diens even uitbundige afscheid. Wat betreft dat afscheid: niet iets om naar uit te kijken.

De vraag die Julian Barnes zich stelt lijkt me ook in deze tijd fundamenteel. Stel dat er een een-op-een relatie bestaat tussen leefstijl en levenseinde, hoe zou die relatie ons leven dan beïnvloeden? Gaan we bij het in zicht komen van de finish onze levensstijl aanpassen in de hoop op een niet al te ellendig einde? Vertrouwen we erop dat het wel goed afloopt en gaan we op de ingeslagen weg verder of nemen we tijdig maatregelen om een afstraffing voor al te veel losbandigheid voor te zijn?

Persoonlijk maak ik me geen zorgen. Mijn rustig, plichtsgetrouw leven leidt vast en zeker tot een saaie dood. Meer kun je niet wensen.