Maastricht

Ik ben met de trein onderweg naar Maastricht. Van alle bestemmingen is Maastricht de aangenaamste waarnaar ik onderweg wil zijn. Maastricht is historisch verantwoord, cultureel rijk en haar inwoners zijn beschaafd Bourgondisch onderlegd. Schone schijn is tenslotte ook beschaving. Oh, wat zou ik graag in Maastricht geboren zijn. Geboren, getogen en nooit meer weggegaan. Maastrichtenaar…

Storm

Vanavond gaat het stormen. Het weermeisje voorspelt windkracht 12 aan zee. Hij is aan zee. Vroeger kon hij niet slapen wanneer het stormde. Hij stopte watten in zijn oren. Toch hoorde hij de pannen schuiven op het dak. Hij zette emmers klaar wanneer er regen werd verwacht en sliep bij noodweer in pyjama, je weet…

Ondermaats

Het ei op de ontbijttafel van Hotel Cecyl was ondermaats. Ik zag het meteen toen ik de kleine ontbijtzaal binnenkwam. Het ei lag schuin onderuitgezakt in de porseleinen dop. Zo zie ik een ei niet graag. Een gekookt ei dient fier rechtop te staan en grotendeels boven de dop uit te komen, een eierdop is…

Melas chole

‘Uw galblaas is goed gevuld’, zei de arts. ‘Wist u dat?’ Natuurlijk wist ik dat. Niemand kent mijn lichaam beter dan ik. Wat denkt zo’n man te weten van mijn tere gestel en van de lasten die ik draag. Een fotootje hier, wat kloppen daar, maar geen flauwe notie van wat mij werkelijk kwelt. Ik…

Scalpel

Gistermorgen sneed een vervangend huisarts in mijn rug. Ze haalde iets weg wat op een rug niet thuishoort. Ze was nieuw in de huisartsenpraktijk, jong en omvangrijk. Zo omvangrijk dat ik twijfelde. Was ze in verwachting? Zou ik haar feliciteren? Ik durfde niet. De scalpel kraste over mijn rug. Wie geschoren wordt moet stilzitten. Wie…